De afgelopen maanden heb ik bij een aantal virussen stilgestaan die de gezondheid van onze duiven bedreigen. Ook nu weer hebben we, zeker bij de jonge duiven, vaak te maken gehad met virale infecties. Voor de liefhebbers is de diagnose ‘virusinfectie' iets wat ze niet willen horen. Voor de duivenarts is het vaak de garantie dat er op verenigingen geroddeld wordt dat de betreffende arts er niets van kan. Immers hij kan dan slechts de bijkomende infecties helpen bestrijden. De rest moet moeder natuur grotendeels doen, al dan niet ondersteund door aanvullende maatregelen.
De laatste weken zijn er overal wel weer problemen met de jonge duiven die dan door menigeen aangeduid worden als Adeno of Coli of Adenocoli. Deze ziekte kwam vroeger als zelfstandige ziekte veel voor. We zagen de problemen die dit virus veroorzaakt al eind jaren tachtig .
Maar in tegenstelling tot wat we nu zien waren deze infecties destijds met de juiste medicatie snel verleden tijd. Een zuivere Adeno-infectie was na 4-5 dagen doorgaans voorbij. Er werd slechts medicatie verstrekt om de secundaire infecties te bestrijden.
Van verschillende kanten werd me gevraagd hier toch ook in de nieuwsbrief bij stil te staan. Voor dat ik dit doe eerst enkele opmerkingen over de weerstand.
....vaccineren tegen paratyfus alleen zin heeft indien met een goed plan van aanpak maakt. D.w.z. minstens twee maal per jaar vaccineren. De eerste keer bij voorkeur twee maal met een tussentijd van drie weken.
